ای آسمان صبر
01 آذر 1404 توسط بتول منصوریان

ای آسمانِ صبر، بر این زمین ببار!
گلبرگِ یاسِ کویِ رسولِ خدا شکست.
آن شاخسارِ عصمت، که سایهاش جهان بود،
در باغِ وحی، بیرخِ یار، تنها نشست.
دردا که ماهِ مدینه، در غربتِ فراق،
بر سینهای پر از غمِ یتیمان جهان سوخت.
آتش زدند بر درِ خانهات، ای کوثرِ رحمت!
و تو، پشتِ در، برای پدر، اشکِ فراق ریخت.
شهادتت نه یک رویداد، که یک ابدیت است؛
درسِ مقاومت در برابرِ ستم، تا قیامت است.
ای فاطمه! شکوهِ سکوتِ تو، از هر فریادی بلندتر است.
سلام و درود خدا بر تو، ای الگوی جاودانِ صبر و استقامت.
شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها بر تمامی شیعیان تسلیت باد