ایلیا

ای آسمانِ صبر، بر این زمین ببار! گلبرگِ یاسِ کویِ رسولِ خدا شکست. آن شاخسارِ عصمت، که سایه‌اش جهان بود، در باغِ وحی، بی‌رخِ یار، تنها نشست.   دردا که ماهِ مدینه، در غربتِ فراق، بر سینه‌ای پر از غمِ یتیمان جهان سوخت. آتش زدند بر درِ خانه‌ات، ای کوثرِ… بیشتر »