ایلیا

بسم الله الرحمن الرحیم

شهادت امام علی (ع) و شب قدر، دو واقعه عظیم و بی‌بدیل در تاریخ اسلام و زندگی مردم به شمار می‌روند. امام علی (ع)، که به عنوان ولی‌الله و اولین امام شیعیان است، نه تنها در طول زندگی‌اش، بلکه پس از شهادتش، نماد عدالت، صداقت و ایثار در دین اسلام است. او با علم و حکمت بی‌نظیرش، در اذهان عمومی و همه بشریت، جایگاهی رفیع دارد.

شهادت امام علی (ع) در بیست و یکم رمضان، گواهی بر شهادت و فداکاری او در راه حق و حقیقت است. او که در تمام عمر خود، در پی احقاق حق و عدالت بود، در شب قدر به دست ابن ملجم، دشمنی جاهل و فریب‌خورده، به شهادت رسید. این واقعیت تلخ، نه تنها دل مردم را به درد آورد، بلکه خطراتی است که همیشه جان‌برکفان حق و حقیقت را می‌کند. امام علی (ع) با خون خود، پیامی روشن از ایستادگی در برابر ظلم و فساد به جا گذاشتن.

شب قدر، آن شب مقدس و بی‌نظیر که به تعبیر قرآن کریم، از هزار ماه بهتر است، زمانی است که در آن رقم می‌خورد و سرنوشت‌ها تغییر می‌یابد. این شب، فرصتی است برای انسان‌ها تا با دل‌هایی پاک و نیت‌هایی خالص، به درگاه خداوند متعال بر روی و از او طلب آمرزش و هدایت کنند. در شب قدر، درهای رحمت الهی به روی بندگانش می شود و دعاها، نذری ها و توبه ها در این شب با عظمت، به آسمان می رود.

امام علی (ع) نیز در این شبهای مقدس، با دعا و نیایش به درگاه خداوند، روح خود را تقویت می‌کرد و به تلاوت آیات قرآن می‌پرداخت. او به خوبی می‌دانست که شب قدر، فرصتی است برای چندین وعده با خدا و طلب مغفرت از او. مهم این شب، به اندازه‌ای است که در قرآن کریم، سوره‌ای به نام «قدر» به آن اختصاص یافته است و در آن به عظمت و فضیلت این شب اشاره شده است.

در شب تاریک، دست ظلمت دراز

خنجر کین‌ور، بر دلِ مولا ناز

علی، ای شیرِ صحرای حق و صداقت

شهادتت، زخم عمیقِ تاریخ ساز

بر دامن خاک، خونِ تو می‌چکد

عطر تو، در دلِ شب می‌پکد

ای ولی‌الله، ای نور هدایت

نام تو، در دلِ هر مؤمن زنده است

فریاد عدالت، در سینه‌ات موج می‌زند

حکمت و شجاعت، در گفتارت تن می‌زند

مولا، تو در خطبه‌ها، کلام حق گویی

در هر کلامت، عشق و ایثار، زنده است

شب قدر آمد، وقت دعا و نیایش

دل‌ها به یاد تو، در سوگ و تماشاست

ای امام عشق، ای نور مطلق

شهادتت، در دل‌ها جاودانه خواهد ماند

بگذار تا کائنات، در گریه بگرید

بر غمِ تو، چشمان زمین، باران بگرید

ای پدرِ یتیمان، ای سرور مظلومان

یاد تو در دل هر عاشق، همیشه بگرید.

شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد

به نام خالق زیبایی

در دل بهار رمضان، نوری درخشید،

که عالم را به عشق و محبت آغوش کشید.

ولادت امام حسن، گل سرسبد بستان،

که فطرتش سرشار از رحمت و انسانیت بود.

در دامن زهرا، عطر دل‌انگیز عشق،

در آغوش علی، زلالی و صداقت،

چشمانش روشنی‌بخش دل‌های آشفته،

و کلامش نغمه‌ای از عشق و امید.

او که در طرب طبع، نغمه صلح سرود،

و در میانه غم، آرامش را درود.

ای فرزند پیامبر، چراغ هدایت،

در شب‌های تاریک، روشنی‌افزا و حیات.

بر دوش تو بار امانت سنگین بود،

ولی در دل تو، عشق و شکیبایی گنجین بود.

آری، تو حسن مجتبی، مظهر حُسن و نیکی،

که در کلامت زندگی، در عملت عشق و ریکی.

ولادتت بر ما مبارک، ای سرور آزادگان،

که در دایره هستی، زینت‌افزای جان.

در این روز خجسته، بیایید یاد کنیم،

از سیره‌ات، از مهر و از عشق و از یاریم.

پس به یاد تو، در دل‌هایمان محبت،

و به یاد تو، در زندگی‌هامان صداقت.

ای امام ما، ای حسن مجتبی،

در سایه تو، بیابیم راه رهایی و وفا.

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام، نور چشمان پیامبر اسلام و نخستین امام شیعیان، در 15 رمضان سال سوم هجری قمری، در مدینه منوره به وقوع پیوست. این روز فرخنده، نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای تمامی آزادی‌خواهان جهان، یادآور تولدی است که بار دیگر معنای محبت، فداکاری و ایثار را به تصویر کشید.

امام حسن علیه السلام، با جمالی دلربا و اخلاقی کریمانه، نماد بارز رحمت و مهربانی الهی بود. او در دامن پاک مادر بزرگوارش، حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها و در زیر سایه پدر بزرگوارش، امام علی علیه السلام، پرورش یافت و در فضایل انسانی و علمی به اوج رسید.

زندگی امام حسن، سرشار از آموزه‌های والای انسانی و اجتماعی است. او به عنوان یک رهبر الهی، همواره در پی تحقق عدالت و برقراری صلح و دوستی در جامعه بود. او به مردم آموخت که در برابر ظلم و ستم، باید صبور و مقاوم بود و برای رسیدن به اهداف عالی انسانی، از هیچ تلاشی دریغ نکرد.

ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام، فرصتی است تا به یاد آوریم که باید در زندگی‌مان، همچون او، به دنبال محبت، صلح و همدلی باشیم و در راستای تحقق آرمان‌های انسانی و الهی، گام برداریم. این روز خجسته را به همه مسلمانان تبریک عرض می‌کنیم و از خداوند متعال می‌خواهیم که توفیق پیروی از سیره نورانی این امام همام را به همه ما عطا فرماید.

ولادت با سعادت امام حسن علیه السلام خجسته باد

به مناسبت ولادت با سعادت حضرت فاطمه الزهرا (سلام‌الله‌علیها)

بسم‌الله الرحمن الرحیم

در آغوش آسمان، در روزی که نور و رحمت الهی بر زمین می‌تابد، ولادت بانوی دو عالم، حضرت فاطمه الزهرا (سلام‌الله‌علیها) را به همه شیعیان و آزادگان جهان مبارک می‌گویم. این روز خجسته، نماد عشق، ایثار و الگوی بی‌بدیل زنانگی است.

حضرت فاطمه (س) با وجود نورانی‌اش، درختی است که ریشه‌هایش در عمق ایمان و شجاعت استوار است و میوه‌هایش، معرفت و محبت به اهل بیت (علیهم‌السلام) را به بشریت هدیه می‌دهد. او نه تنها دختر پیامبر (ص) و همسر امام علی (ع) است، بلکه به عنوان یک مادر و یک الگوی بی‌نظیر، در دل‌های ما جاودانه خواهد ماند.

بی‌تردید، سیره و رفتار ایشان چراغی است که راه را برای ما روشن می‌کند. در این روز مبارک، بیایید با تأمل در آموزه‌های ایشان، به ارزش‌های جهانی نو با ارزش‌های انسانی و الهی بپردازیم و در مسیر فاطمی، برای ساختن بهتر قدم برداریم.

بسم الله الرحمن الرحیم

امام رضا (علیه‌السلام)، هشتمین امام شیعیان و فرزند امام موسی کاظم (علیه‌السلام) است که در سال 148 هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. آنها به عنوان یک شخصیت علمی، فرهنگی و اخلاقی در تاریخ اسلام می‌شوند و نقش مهمی در گسترش معارف اسلامی و پاسخ به شبهات زمان خود دارند.

زندگی و شخصیت امام رضا (ع)

امام رضا (ع) در دوران خلافت مأمون عباسی به عنوان ولیعهد انتخاب شد. این انتخاب به‌نوعی به خاطر علمی معتبر و مقام والای ایشان در میان مردم بود. امام رضا (ع) با رفتار و اخلاق نیکو و علم خود، به ترویج فرهنگ اهل بیت (علیهم‌السلام) و پاسخ به سوالات دینی مردم پرداختند. ایشان به عنوان یک عالم برجسته، در زمینه های مختلف علمی از جمله تفسیر قرآن، فقه، کلام و اخلاق تألیفات و گفتگوهای ارزشمندی دارند.

محبت و زائران امام رضا (ع)

مشهد مقدس، شهری که آرامگاه امام رضا (ع) در آن قرار دارد، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز زیارتی جهان اسلام می‌شود. زائران از نقاط مختلف جهان برای زیارت و کسب فیض از این امام بزرگوار به این شهر سفر می‌کنند. محبت و ارادت به امام رضا (ع) در دل‌های مؤمنان جایگاه ویژه‌ای دارد و بسیاری از افراد با نذر و نیاز به آنها دارند، خواسته‌های خود را از خداوند متعال طلب می‌کنند.

پیام‌های امام رضا (ع)

پیام‌های امام رضا (ع) همیشه بر محبت، انسانیت، و همزیستی مسالمت‌آمیز ریشه دارد. آنها به عنوان الگوی اخلاقی، همیشه مردم را به تقوا، صداقت و انصاف دعوت می‌کردند و در برابر مشکلات، صبر و استقامت را توصیه می‌کردند.

امام رضا (ع) نه تنها در زندگی فردی، بلکه در زندگی اجتماعی نیز نقش بسزایی ایفا را داشتند و همیشه به دنبال اصلاح جامعه و ترویج ارزش‌های انسانی و اسلامی بودند.

امام رضا (ع) نماد علم، محبت و خدمت به بشریت است. در هر زمان و مکانی که نام ایشان به میان می‌آید، پیام‌های نورانی و اخلاقی ایشان را برای همه سیستم‌عامل و آزاداندیشان یادآوری می‌کند. زائران با نیت پاک و دل‌های پر از عشق به ایشان، به بارگاه آن بزرگوار می‌روند تا از فیض وجودشان بهره‌مند شوند و روح خود را با محبت ایشان آراسته سازند.