ایلیا

دل را به قافله‌ی عاشقان بسپار، جایی که اربعین، بوی عشق را در رگ‌های زمان جاری می‌کند. اینجا، هر قدم، سفری است به اعماق دل، هر نگاه، دعوتی است به سوی نور. گویی آسمان و زمین، در این مسیر به هم می‌رسند، تا قصه‌ی عشق حسین(ع) را دوباره بازگو کنند.

چشمانت را ببند و تصور کن… خود را در میان خیل عظیم عاشقان، در این دریای بی‌کران انسانی. هر گام، ضربان قلبی است که برای حسین(ع) می‌تپد. هر نفس، آهی است که از دل‌های شکسته برمی‌آید. اینجا، همه یک صدا، یک هدف، یک عشق دارند: رسیدن به کربلا، لمس خاک مقدس، و زمزمه‌ی نام حسین(ع).

در این راه، نه خستگی معنا دارد، نه دوری. دل‌ها، با شوق دیدار، بال و پر می‌گیرند و جان‌ها، با امید وصال، تازه می‌شوند. هر قدم، پلی است به سوی آرامش، هر اشک، دریچه‌ای است به سوی آسمان.

در این سفر روحانی، خود را گم می‌کنی، تا در حسین(ع) پیدا شوی. در این پیاده‌روی مقدس، قلب‌ها به هم نزدیک‌تر می‌شوند، دست‌ها به هم گره می‌خورند، و لب‌ها به ذکر حسین(ع) باز می‌شوند. اینجا، همه مهمان حسین(ع) هستند، و حسین(ع)، میزبان همه‌ی دل‌های شکسته.

وقتی به کربلا می‌رسی، گویی به خانه‌ی خود بازگشته‌ای. گنبد طلایی، چون خورشیدی درخشان، چشمانت را نوازش می‌دهد. دلت آرام می‌گیرد، روحت پرواز می‌کند، و عشقت به حسین(ع)، بی‌نهایت می‌شود.

آه… چه شور و حالی دارد این زیارت، چه عطر و بویی دارد این خاک، چه عشقی دارد این راه! اربعین، قصه‌ی جاودانه‌ی عشق حسین(ع) است، و تو، یکی از شاهدان این عشق.

عاشورا، روزی است که در دل تاریخ، نوری درخشان از فداکاری و ایثار را به نمایش می‌گذارد. در این روز، امام حسین (ع) با قیام خود، نه تنها جان خود را فدای حق کرد، بلکه درس‌های بزرگی به بشریت آموخت. عاشورای امام حسینی، داستانی است از شجاعت و ایستادگی در برابر ظلم، که همواره در دل‌ها زنده خواهد ماند.

در این روز، وقتی به یاد یاران وفادار امام حسین (ع) می‌افتیم، به یاد می‌آوریم که چگونه آن‌ها با ایمان و اراده‌ای قوی، در برابر طوفان‌های سخت ایستادند. عاشورا به ما یادآوری می‌کند که هر کدام از ما می‌توانیم در زندگی‌امان، با صداقت و شجاعت، در برابر ناعدالتی‌ها بایستیم و صدای حق را به گوش دیگران برسانیم.

این روز، فرصتی است برای تأمل در ارزش‌های انسانی و دینی. بیایید با هم، یاد امام حسین (ع) را گرامی بداریم و از آموزه‌های ایشان الهام بگیریم. عاشورای امام حسینی، نه تنها یک واقعه تاریخی، بلکه یک سفر روحانی است که ما را به سوی نور و حقیقت هدایت می‌کند.

در این روز، بیایید با هم عهد کنیم که در زندگی‌امان، همواره در پی حق و عدالت باشیم و از یاد نبرم که هر کدام از ما می‌توانیم در این مسیر، نوری باشیم در دل تاریکی‌ها

بـســم رب الحســـین علـیه الـسـلام

حسین جان
دل آدمی مگر چقدر
تحمل دارد
ندیدنت را !
ابکی من فراق الحسین…
آنقدر پشتِ درِ خانه تو می ایستم
تاکه در باز شود بوسه زنم بر پایت

آه از دوری،آه از دوری
هر شب هستم…
حرمِ تو ولی می بینم،که دوباره خوابم انگار…
وای از تکرار…
من میترسم…
بمیرم،نبینم،حرمِ تو رو،از این غم می میرم
بی تو اما…
خواب می دیدم…
که به پای ضریحِ تو،اشکایِ نم نم بارون میشه…
من تو رؤیام…
می دیدم،که دلم،تویِ صحن تو آقا مهمون میشه
خواب می دیدم…
من و اشک و حرم تا سحر می مونیم تنهایِ تنها
من میگفتم،همه دردِ دلامو کنارِ ضریحت با تو آقا
آقام… آقام
دوسِت دارم،دوسِت دارم
کاری کردی…
تو با این دلِ خسته، که تا نفسی هست از داغِ تو
خون میبارم…تو رؤیاهام…
می بینم، که میامو رویِ قدمای تو آقاجون
سر میذارم….
من دلتنگم…
برا نیمه شبای حرم دمِ ایوون، باز بی تابم
هر شب آقا…
به امیدِ زیارتِ تو،توی رویاهام میخوابم…
من دلتنگم…
شب و روزمو فکرِ حرم میدونی پُر کرده آقا…
کاری کن تا…
دلِ عاشق و خسته ی من حرمت برگرده آقا….
آقام… آقام
عاشق هستم ،عاشق هستم
از روزی که…
اومدم تویِ دنیا آقا،دلمو دست تو دادم….
عشقت مهرِ، مادر زادم
شکرُ لِلَّه…
همه عمرمو پیش تو موندم وآقا رویِ پایِ
تو افتادم….
آغوشِ تو…
شده خونه ی اَمنی برایِ همه این بی تابی ها…
کاشکی می شد…
که یه شب شده حتّی تو خواب تو رو من ببینم،آقا
هر چی دارم…
به خدا همشو،به تو و به ابالفضلت‌ مدیونم…
تا جون دارم…
پایِ پرچم و هیات و عشقِ تو همیشه می مونم….
آقام… آقام…

آقا جانم یه فکری به حال نوکرات‌ بکن حالمون رو‌ به راه نیست دلمون برا حرمت تنگ شده، برا لحظه لحظه‌ اربعینت‌ . . .  

“"من حرم لازمم دلم تنگ است"”